Ζωή + Τρέξιμο

Αν κάποιος σας έλεγε ότι το τρέξιμο θα γινόταν μέρος της ζωής σας ένα χρόνο πριν φαντάζομαι θα λέγατε είσαι τρελός?? Και όμως αν με ρωτούσε κάποιος αν θα το έκανα ένα χρόνο πριν, αυτό θα έλεγα! Εγώ να τρέχω στην βροχή; πας καλά; Και όμως το κάνω. Και αυτό με κάνει να σκέφτομαι ότι τελικά ακόμα και απ᾽ αυτά τα μικρά πράγματα, καταλαβαίνουμε ότι τίποτα δεν είναι απόλυτο στη ζωή, τα πράγματα, οι συγκυρίες αλλάζουν και μας βάζουν σε θέσεις που λέγαμε εγώ ποτέ. Επομένως το πρώτο μάθημα που έμαθα μέσα απ᾽ το τρέξιμο είναι αυτό. Να μην λέω ποτέ, ή τουλάχιστον να μην είμαι απόλυτη.

Δεν το αρνούμαι, πάντα αναρωτιόμουν πως έβρισκαν την δύναμη οι δρομείς να τρέχουν κάθε μέρα, μέσα στην βροχή, να διανύουν αποστάσεις τρελές και να το ευχαριστιούνται. Κουραστικό έλεγα. Έλα όμως που αν δεν δοκιμάσεις κάτι δεν μπορείς να έχεις μια σωστή άποψη-δεύτερο μάθημα. Εκτός του ότι βελτιώνει το σώμα μας που εννοείται είναι ένας σημαντικός παράγοντας, μας κάνει και καλύτερους στην προσωπική μας ανάπτυξη σαν άνθρωποι. Ξέρεις ότι πάντα υπάρχει ένας χώρος για σένα όπου και να πας-είναι η δική σου στιγμή. Το προσωπικό σου record είναι το mindset σου. Είναι η ελευθερία που νιώθεις, είναι η στιγμή με τον εαυτό σου. Η στιγμή που καθαρίζεις το μυαλό σου με οτιδήποτε αρνητικό, η στιγμή που κάνεις zone out απ᾽ τους γύρω σου και νιώθεις ελευθερος. Ξέρεις τι πάει να πει να νιώθεις πραγματικά ελεύθερος. Ειναι η ώρα του διαλογισμού, ή ώρα να πας οπουδήποτε θες, να εξερευνήσεις οτιδήποτε θες, να απολαύσεις την ανατολή του ήλιου, την δύση, την φύση. Να κοιτάξεις πάνω στον ουρανό και να νιώσεις ευλογημένος.

Τόσα και άλλα τόσα. Είναι η προσωπική ευχαρίστηση που παίρνεις όταν καταφέρνεις το στόχο σου έστω και αν αυτός είναι να πάρεις την απόφαση να βγεις έξω, τα χιλιόμετρα που θα διανύσεις, οι καιρικές συνθήκες που θα αντιμετωπίσεις, όλα αυτά είναι λόγοι να σε κάνουν να νιώθεις κάθε φορά προσωπική ικανοποίηση. Δεν τα παρατάς και ξέρεις ότι μπορείς να καταφέρεις τα πάντα στην ζωή. Θέλει ψυχική δύναμη αλλα και αγώνα γιατι δεν αλλάζει τίποτα απ᾽την μια μέρα στην άλλη, θελει βήματα κάθε μέρα. Καμιά φορά οι έξω το βλέπουν σαν κάτι απλό, ε και σιγά, τρέξιμο είναι, αλλα δεν είναι. Συχνά στη ζωή κοιτάμε μόνο το αποτέλεσμα αλλα δεν αναλύουμε τι χρειάστηκε να κάνει ο άλλος για να φτάσει εκεί. Οι πρωινές ώρες, το κρύο, η βροχή, όταν αναγκάζεις τον εαυτό σου να σηκωθεί απ᾽το κρεβάτι ενώ θα ήταν πιο εύκολο και πιο κατανοητό να να κλείσεις το ξυπνητήρι και να ξανακοιμηθείς. Και όμως δεν επιλέγεις τον έυκολο τρόπο, γιατι δεν έμαθες να τα παρατάς. Αυτές τις ώρες που νομίζεις ότι δεν σε ακούνε τα πόδια σου, ο μυϊκός πόνος , οι τραυματισμοί, ο ιδρώτας, τα δάκρυά.

Όταν ξεκίνησα να τρέχω στην αρχή το έκανα παραπάνω σαν άσκηση. Το πως έφτασα να το εντάξω σαν μέρος της ζωή μου, δεν έγινε σε μια μέρα. Για να είμαστε ακριβης, τίποτα δεν αλλάζει απ την μια μέρα στην άλλη, και η επιτυχία σε οτιδήποτε κάνουμε δεν έρχεται μπροστα μάς χωρις αγώνα και θυσίες. Δεν πας απ᾽το μηδέν στο κάτι σε μια μέρα. Θέλει κόπο, χρόνο, αφοσίωση, και προσπάθεια. Πίσω από κάθε επιτυχία είναι ο άνθρωπος που συνεχίζει να προσπαθεί ενω θα ήταν πιο εύκολο να τα παρατήσει. Ένας άνθρωπος που πέφτει αλλά ξανασηκώνεται. Το τρέξιμο όπως και η ζωή έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους. Τη μία μέρα το τρέξιμο σου είναι φανταστικό και την άλλη κυριολεκτικά σέρνεσαι. Έτσι και στη ζωή, όταν βιώνεις μία δύσκολη κατάσταση να έχεις στο μυαλό σου ότι μετά την ανηφόρα, έρχεται η κατηφόρα! Το τρέξιμο είναι ένα απ´τα αθλήματα που το μυαλό είναι ο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΣ παράγοντας. Η επιρροή που μπορεί να έχει το μυαλό στο τρέξιμο σου είναι τεράστια. Λες κάνε ένα χιλιόμετρο ακόμη..και μετά δεν τρέχεις με το σώμα αλλά με το μυαλό! Επομένως μερικές φορές το μόνο πράγμα που σε κρατάει πίσω ή σε παίρνει μπροστά..είναι το μυαλό σου!

Και εν τέλη ακόμα και το τρέξιμο με κάνει σήμερα 8 μήνες μετά να συνειδητοποιώ πως ότι τελικά πάντα έτσι πορεβόμουν στην ζωή μου. Ηρθε στη ζωή μου για να μου υπενθυμίσει ότι η παραίτηση δεν είχε ποτέ καμιά θέση για μέσα. Κατάφερα πολλά, όχι εύκολα, και εννοειται και με γκρίνιες, αλλά παντα έφτανα στο στόχο μου. Όπως όταν ξυπνάω το πρωί και ανεξάρτητα πως είναι ο καιρός εγω θα βγω για τρέξιμο, χωρίς δικαιολογίες, έτσι αγωνίστηκα και στην ζωή και αυτό θα συνεχίσω να κάνω. Και αυτό ήταν το wake up call μου για σήμερα.